Günümüzde insanların bedenleri genç olsa da ruhları yaşlı. 
Eskiden insanlar, evlerinde pişen bir tas çorbayı komşularıyla paylaşırken
O paylaşılan bir tas çorbanın sıcaklığı yüreklere vururken
Yüzlerde tebessüm, gönüllerde zenginlik vardı. 

Eskiden insanlar, birbirlerine iyilik yapacakları zaman hiçbir karşılık beklemezken 
Sadece insanlık olsun diye insanlık yaparken ve insanca yaşarken 
Günümüzün insanları, insanlığı çıkarlarına feda ettiklerinden dolayı
Çıkarları olmadan birbirlerine selamı dahi esirgediklerinden dolayı
Günümüzde ölen insanlığın ruhuna Fatiha okuyan dahi yok

Günümüzde parası, mevkisi ve makamı olan insanlara, ne kadar güçlü insanlar gözüyle baksak da; 
Onlar, dünyadaki en güçsüz insanlar olduğunu farkındadır.
Çünkü toplum içerisindeki güçlerinin kaynağının sevgi ve saygıdan değil, paradan, mevkiden ve makamdan geldiğini, onları kaybettikleri zaman kendilerinin de bir hiç olduğunu bilirler
Günümüzde insanlar kalabalıklar içerisinde yalnızken
Herkes paranın gücünün peşinde ömür çürütürken
Ailecek oturdukları sofralarına bile sevgilerini katamazken
Geçen zamana rağmen yıpranmayan dostluklar edinemezken
Yaptığı iyilikleri gelin gibi süsleyerek etrafına anlatırken
Kimse yaptıkları en ufak iyiliği dahi seslendirmeyen insanların dönemindeki ah de vefayı aramasın.
Ah de vefayı öldüren insanların içinde yaşadığı dünyada şimdilerde kadın katilleri, çocuk tecavüzcüleri çıkıyorsa 
Ihlamurların kokusunu, güllerin güzelliğini yitirmesi normaldir
Anormal olan ise insanların çirkinlikler içerisinde gök kubbede eski hoş sedaları aramasıdır.