Günümüzde yaşamın acımasız koşulları insanların gönüllerini o kadar çok kırmış olacak ki insanlarda, birbirlerinin gönüllerini hiç düşünmeden kırar hale gelmişlerdir. Bu nedenle günümüzde insanların yarası derin, acıları ta yüreklerinin derinliğindedir. İnsanlar, kimseye güvenmedikleri için yüreklerinin derinliğindeki acıları yine kendisiyle paylaşmakta ve bu da insanların derin yaralarına merhem olmamaktadır. Her insan için biraz yalnız olmak insan olmanın gereği olsa da dozaj aşıldığı zaman insanlar, yalnızlıklarını paylaşmak isterler. İnsanlar, yalnızlıklarını paylaşmak isterler ama bir de etraflarına bakarlar ki çevrelerindeki bir sürü insan içerisinde yalnızlıklarını paylaşacak bir tek insan yoktur. Durumun vahameti karşısında yıkılan insanlar, üşümeye başlarlar. Bu üşüme, öyle bildiğiniz bir üşüme değildir. Çünkü bu üşümede, insanların bedenleri değil, yürekleri üşür. Yürekleri üşüyen insanlar, yüreklerini ısıtacak sığınacak liman ararlar. İşte o liman, kitaptan başkası değildir. Neden mi? Çünkü insanlar, kitapların dünyasına daldıkça yürekleri ısınır. Yüreklerindeki derin yaralara ve acılara, kitapların merhem olduğunu hisseder. Çünkü kitaplar, insanları asla aldatmazlar. Kitaplar, insanlara asla yalan söylemezler. Kitaplar, insanları asla arkadan vurmazlar. Kitaplar, insanların sırlarını asla açığa vurmazlar. Kitaplar, insanların güvenlerini asla yıkmazlar. Kitaplar, insanların yaralarına merhem olarak karanlıklarını aydınlatır. Kitap okuyan insanlar, asla yalnız değildir. Kitaplar, insanların her daim sadık dostu olarak onları, manevi açıdan besleyerek onlara hayat verir. Kitapta zaman, mekan ve boyut yoktur. Kitap, düşüncelerin dünyasıdır. Bu düşünceler dünyasında insanlar, kendi yalnızlığını görür. Kitap okuyan insanlar, bilgileriyle her daim güçlüdür. Güçlü insanlar ise yalnız değildir. Kitap, insanların yalnızlığının tek merhemi olduğu için insanların yaşamlarındaki en büyük değerdir. Kitapların, insanlara tattırdığı hisleri anlatmaya kumsallardaki kumlar kelime, denizler mürekkep olsa yine yetmez. Hiç düşündük mü? Kur'an-ı Kerim, neden ‘Oku' emri ile başlıyor.