Helin Avşar Ses Dergisi’ne verdiği röportajda yaşadığı değişimi anlattı.
* Haftanın 5 günü muhakkak hatta bazen 6 günü spor yapıyorum. Sporu kendime hayat biçimi olarak benimsedim. Spor yapmadığım zaman kendimi kirli hissediyorum, bir şeyim eksikmiş gibi geliyor, rahat uyuyamıyorum. Vücudumdaki teri, toksini ve günün yorgunluğunu atmam lazım. Moral olarak da bana çok iyi geldi mesela mutlu ve daha enerjik hissediyorum kendimi. Uykularım düzene girdi. Spor yapmayı çok ama çok seviyorum. Sevmesen zaten haftanın 6 günü gidilmez, külfet gibi gelir. Spor salonu benim rahatladığım ve mutlu olduğum yer. Bir havaalanını seviyorum bu anlamda, orada da çok rahatlıyorum; bir de spor salonunu…
Haftanın 4 günü kardiyo yapıyorum, yürüyüş bandında hızlı tempoda yürüyüş ve bisiklete biniyorum. Kickboks, aerobic, pilates yapıyorum. Yüzüyorum. Mutlaka ormanda yürüyorum. Tenis de oynuyorum tabii. . Şu aralar çok spor yaptığım için protein ağırlıklı besleniyorum. Sabahları omlet ama yumurtanın beyazıyla. Öğlen genelde salata, ton balıklı, akşam da ızgara et, balık ve yanında da salata yiyorum. Benim genelim bu. Haftada 1 gün kendime izin veriyorum. O gün canım ne istiyorsa yiyorum.
EVLİLİĞİ DÜŞÜNMÜYORUM
*Evlenmeyi düşünüyordum. Karşımdaki de iyi bir insandı fakat huylarımız uyuşmadı ve bitti. Evlenmeyi ve çocuğum olmasını çok istiyordum, şimdi hayırlısıysa diyorum. Çünkü böyle bir niyetle başlayıp yanlış bir şey yapmaktansa, düzgün biriyle karşılaşırsam “hayırlısıysa olsun” diyorum.
Benim evliliğim monotonlaşmaz. Ben kavgayı severim, hırçınlığı severim, olmadık anda kavga çıkarırım veya barışırım… O yüzden benim evliliğim monoton değil heyecanlı ve aksiyonlu geçer . Erkek arkadaşım spor yapmıyorsa muhakkak ayrılıyorum. Çünkü haftanın 5, 6 gününü 3 saat spor salonunda geçiriyorum, onun da bana uyması gerekiyor bu durumda.
Cimri bir insanla asla olamam çünkü benim elim o kadar açık ki kafayı yer zaten yanımda. Çapkın biriyle olamam diyemeyeceğim çünkü herkes çapkın, bunu öğrendim artık, çapkın olmayan, aldatmayan adam yok. O yüzden duymayacağım, rahatsız olmayacağım şekilde yapabilir. Beni alan çok oldu da ben varmadım. 8 senelik bir ilişkim olmuştu, sözlenmiştim, ondan sonra 4 senelik bir ilişkim oldu. Bunların hepsiyle evliliğe gittim fakat huy çatışması yaşadık. Evlenseydim zaten boşanmıştım şu an onlarla.
Hem de çok evciyim, evde olmayı çok seviyorum. Eski tempomda gezemem… Eskiden gece çıktığımda bir gecede 6 mekan geziyordum, devam ediyordum uyumadan ertesi akşam da çıkıyordum. Şimdi ne öle bir gücüm var ne de öyle bir isteğim…
NAMAZ KILMAYA BAŞLADIM
Yapmadığım hiçbir şey kalmadı ve çok mutluyum bu yüzden. Dünyanın her yerinde gezdim, her şeyi gördüm. Görmediğim ve merak ettiğim bir şey yok.
Eğer kendi çocuğum olursa olur veya belki ileride evlat edinirim. Şunu anladım ki çocuk doğurmak için çocuk doğurulmuyor. Çocuk çok büyük bir mesuliyet ve çocuk yetiştirmek hiç kolay değil hele ki bu zamanda… Millete hava atayım, “ben de evlendim, çocuk doğurdum” gibi şeyler benim için hiç geçerli değil. İlk önce ‘benim’ önemli olduğumu öğrendim hayatta ve beni ne mutlu ediyorsa onu yaparım. Çok inançlıyım. Dua ederim her zaman… Namaz kılmaya başladım, yavaş yavaş öğreniyorum. Allah kısmet ederse, bu sene Nisan sonu umreye gitmeyi düşünüyorum, sıcaklar gelmeden gitmeyi düşünüyorum.
