Bugün en zenginimiz dahi yoksul. Çünkü gönlümüz zengin olmadıktan sonra cebimizin dolu olması bizleri zengin yapmaz. Bir de bizler, yoksulluğu sadece maddi olarak algılar olduk. Aynı zamanda sevgi yoksuluyuz. Ama böyle bir yoksulluk kimsenin umurunda değil.

Şu fani dünyanın, fani varlıkları olarak sevgiden yoksul olduğumuz için her an birbirimizi kırıyoruz. Dışarıda fırtına, içimizde müthiş bir ürperti. Dışarıya kendimizi atamıyoruz. Çünkü komşuluk yok, candan dostluk yok, akrabalık yok, kardeşlik yok. İçimize çekilemiyoruz. Çünkü yaptığımız hatalarla yüzleşmekten korkuyoruz. Anlayacağınız tam bir araftayız.

İnsan, maddi açıdan yoksul olduğu için yaşadığını anlayamadığından şikayetçi. İstediği lüks hayatı bir türlü yaşayamıyor. İnsanlar, dünyada cennetin kapılarını açanın para değil, sevgi olduğunu, dayanışma ve yardımseverlik olduğunu bir türlü anlayamıyor ya da anlamak istemiyor. Bunun içinde sevgi açısından yoksul olmanın insanlar açısından bir önemi yok. İnsanın sonu kara toprak olsa da maddiyat, insan için her şeyden daha önemli. Çünkü insanlık, kapitalizmin bahçesine bir kez girdi.

O bahçeden çıkmak mı?

Ütopya değil ama insanlığın şu hali ile çok zor.

Yoksuluz. Sevgi yoksuluyuz. Esas facia bu. İnsanlık, böyle bir yoksulluğun pençesine düştüğü için kendinden utanmalı. Sevgisizlik, insanı bir hiç yapar. Sevgisizlik, insanı gaflete iter. Sevgisizlik, insanlığın yüreğini yakar. Sevgisizlik, gençliği yakan ateştir. Sevgisizlik, mert, merhametli ve imanlı bir gençlik yetiştirmenin önündeki en büyük engeldir. Sevgisizlik, gençliğin yaşamla diyalog kurmasına manidir. Esas facia sevgisizliktir.

Sevgi yoksulu olduğumuz için birbirimize değer vermiyoruz. Birbirimize değer vermeyerek kendimizi değersizleştiriyoruz. İnsanlık, sanki akıl yoksunu bir garip, bir avare olmuş da maddi zenginliğin peşine düşmüş. Daracık yaşam penceresinden yaşamı gereği gibi sorgulayamıyor. Sofistike yani dolambaçlı yaşadığı için yoruluyor.

Dinlenmek mi?

Dinlenmek, para ile lüks otellerde yapılacak tatille değil, sevgi zenginliği ile olur. Birbirimizi sevmeliyiz. İnsanlara güven ve değer vermeliyiz. Birbirimize özen göstermeli ve birbirimizi korumalıyız.