Öğretmenlerimizin sorunlarına kulak verdiğimiz zaman haklarını yeterince elde edemediklerinden dolayı mutsuz olduklarını görürüz. Kendileri mutsuz olan öğretmenlerin, geleceğimizi emanet edeceğimiz mutlu nesilleri yetiştirmesi düşünülemez.
Eğitim sistemimizdeki zikzaklar gençlerimizi içine kapatmış. Öğrencilerle konuşmaya çalışıldığında zor konuştukları fark edilir. Sanki daha hayata atılmadan geleceklerinden şüphe ediyorlar. YGS ve LYS gibi sınavlar, öğrencilerimizi bunaltmış. Hepsi, bu sınavlardan sızlanıp duruyorlar.
Aslında öğrencilerimizi bunaltan gelecekte üniversite eğitimi alsalar dahi bir iş garantilerinin olmaması ve etraflarının da bu örneklerle dolu olmasıdır.
Genç beyinlerin yaşadığı sorunlara eğilmeliyiz. Onlar, yok olduğu takdirde bizde yok oluruz. Toplum içindeki büyüklerinin aç gözlülüğü devam ettikçe gençlerimizin çığlıkları susmayacak ve gözyaşları dinmeyecektir.
Bizler, gençlerimizin çığlıklarına kulak vermezsek ve onların gözyaşlarını dindirmezsek bu, bizim için sonun başlangıcı olur.